شهدایی که شهید بودند با وجود نقدهایی که به دولت سیزدهم وارد است اما ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور مقتدر ایران، زحمات و تلاش‌های بسیاری کشید.

یکشنبه شب، زمانی که گروهی از پاسداران و خانواده‌هایشان به ملاقات رهبری شتافتند، ایشان بدون اطلاع قطعی از حال و وضع رئیس جمهور رئیسی در پی حادثه دردناک پیش آمده، تعبیری را درباره وی بکار بردند که من تاکنون از ایشان نشنیده بودم و برایم تازگی داشت: " رئیس جمهورِ محترم و مغتنم …". به عنوان کسی که از خُردی و نوباوگی شرف زیستن در سایه سار سرو انقلاب را داشته، به خاطراتم رجوع می‌کنم؛ آشکارا رئیس جمهور شهید رئیسی را نسبت به اسلاف خود، ولایت پذیرتر، بی ادعاترو مردمی‌تر می‌یابم؛ سرتا پا و سراسیمه خود را وقف خدمت کرده بود و … شاید سِرّ تعبیر "مغتنم" این باشد!

شهید جمهور با توده مردم که از دید بنیانگذار انقلاب اسلامی و جانشین ایشان همه کاره این نظامند، سر و کار داشت. گرچه برخی پرورش یافتگان فکری مکتب غرب این فعالیت‌ها را ذیل عنوان پوپولیسم تعریف می‌کردند و از آن سکوی اهانتی به خدمتگزاران مردم می‌ساختند اما این شهید بزرگوار نقطه درستی را نشانه گرفته بود و آن هم مردم داری و خدمت به پابرهنگان و تکیه بر آنان بود.

شهید سید ابراهیم رئیسی زمانی که بر مسند دادگستری کرج و بعد استان همدان نشست با پدربزرگم ارتباطات تنگاتنگی داشت و با توجه به خاطراتی که پدربزرگم از ایشان می‌گفت متوجه شدم که طلبه کوشا، فعال و جهادی است. رئیس جمهور شهید ما به فضای مجازی به شدت علاقمند بود و زمانی که به سمت ریاست سازمان بازرسی کل کشور رسید بنده در موسسه تبیان مسئولیت اجرایی داشتم و از ایشان دعوت کردم تا از فعالیت‌های این موسسه مطلع شود. با وجود آنکه طلبه جوانی بود اما برای به دست آوردن اطلاعات و ظرفیت رسانه‌ای موسسه تبیان سوالات کلیدی بسیار خوبی می‌پرسید که مشخص بود به این فضا و بستر علاقه زیادی دارد. این سال‌ها میزان ارتباط دوستانه ما بیشتر و بیشتر ‌شد تا اینکه ایشان به ریاست جمهوری رسید و طبیعتا به دلیل مشغله‌های بسیاری که داشتند، ارتباط‌ها کم‌تر شد؛ اما دورا دور جویای احوال‌شان بودم. آن سید بزرگوار خانواده ساده اما تحصیل‌کرده‌ای داشت، خانواده‌ای اثرگذار که همواره در نظام فرهنگی کشور منشا خیر و برکت بودند.

با وجود نقدهایی که به دولت سیزدهم وارد است اما ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور مقتدر ایران، زحمات و تلاش‌های بسیاری کشید. نقل قولی از مقام معظم رهبری بعد از جلسات با رئیس جمهور وجود دارد که فرمودند: «ماشاالله توان اجرایی آقای رئیسی بسیار بالاست که در هر مسئول اجرایی این توان دیده نمی‌شود.» اقداماتی که شهید ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور برای کشور انجام داد نادر است و قسمت‌اش این بود که در راه خدمت به درجه رفیع شهادت نائل شود. امیدوارم برکات خدمت ایشان همچنان در جامعه اسلامی ایران ادامه دار باشد. طوبی لهم و حسن مآب!

آقای دکتر امیرعبداللهیان نیز که خود به تنهایی یک وزارتخانه بود و چه در دوران حیات شهید سلیمانی در مقام بازوی دیپلماسی مقاومت و چه پس از آن بعنوان پیشران دستگاه سیاست خارجیِ تراز انقلاب، بی قرار و با اخلاص، موجب شکل گیری اتفاقات بزرگی شد که کوچکترین آن انزوای رژیم سفاک صهیونیستی بود. اثرات و برکاتی که حاج قاسم در جبهه مقاومت گذاشت، شهید امیرعبداللهیان در فضای دیپلماتیک و دیپلماسی گذاشت. زمانی که ایشان به عنوان وزیر امور خارجه منصوب شد به دیدارشان رفتم. خضوع و تواضع آن شهید در رفتار و پیگیری‌هایش ستودنی بود. آقای امیرعبداللهیان آنقدر انسان دوست داشتنی و اخلاق‌مداری بود که وقتی ایشان را برای اهتزاز بزرگ‌ترین پرچم کشور در روز ۱۲ فروردین سال ۱۴۰۲ دعوت کردم، پذیرفت و تشریف آورد و به پاس حضورش پرچم جمهوری اسلامی ایران را تقدیم شان کردم. خدایش با سردار دلها مانوس و محشورش کند که: حسن اولئک رفیقا!

شهید آیت‌الله سید محمدعلی آل‌هاشم، امام جمعه تبریز و نماینده ولی فقیه در استان آذربایجان شرقی نیز خدمت‌گزار واقعی جهان تشیع و اسلام بود. ایشان مظهر یک فرد اخلاق مدار و مومن واقعی بود که بدون هیچ چشم داشتی خودش را وقف نظام اسلامی و کشور کرده بود. زمانی که ریاست سازمان عقیدتی سیاسی ارتش را به عهده داشت، خدمت‌شان رسیدم وشاهد برخورد متواضعانه ایشان با اطرافیان‌شان بودم. رفتار فروتنانه آن بزرگوارهمواره زبانزد خاص و عام بود. آخرین باری که ایشان را زیارت کردم ماه مبارک رمضان سال جاری و در یک برنامه ساده افطاری بود. آذربایجان شرقی و عدم رضایت مردم، مهم‌ترین نگرانی‌ امام جمعه تبریز بود به همین دلیل دغدغه همیشگی‌شان جلب رضایت مردم آذربایجان شرقی بود، چرا که تاکید مقام معظم رهبری به این شهید بزرگوار ارائه خدمات‌رسانی مناسب در شان مردم بود. همانطور هم که دیدیم مردم ولایت‌مدار و قدردان آذربایجان شرقی استقبال باشکوهی از پیکرهای مطهر این شهید بزرگوار و رئیس جمهور محترم و همراهانش داشتند. خاطرم هست رهبر فرزانه انقلاب درآخرین دیدار به ایشان اعلام کرده بودند که ان‌شاالله خدمات رسانی‌شان به مردم ماجور واقع شود و به استاندار محترم که ایشان نیز در این حادثه به درجه رفیع شهادت رسید نیز توصیه کرده بودند تا همراهی بیشتری با آیت‌الله آل هاشم داشته باشد؛ سید عالی قدری که باید در سن بالاتری به درجه رفیع شهادت نائل می‌شد. امید که جرعه نوش شراب طهور از اجداد طاهرینش باشد: و سقاهم ربهم شرابا طهورا !

شهید سردار سرتیپ دوم پاسدار سیدمهدی موسوی سرتیم حفاظت آیت الله رئیسی، همکلاسی من در دوره لیسانس بود. او انسان بسیار آرام، سر به زیر، بسیار باهوش و فعال بود. آن شهید بزرگوار زندگی بسیار ساده‌ای داشت و در عین حال در یک چهارچوب بسیار مقتدرانه انجام وظیفه می‌کرد و با وجود آسیب جدی بدنی نمی‌توانست از فرط علاقه خود به رئیس جمهوری کم کند تا آنکه در کنارشان به درجه رفیع شهادت رسید. حقیقتا این جمله شهید بزرگوار حاج قاسم سلیمانی معیار درستی برای شهادت است. آنجا که فرمودند شرط شهید شدن، شهید بودن است. این معیار مرا یاد رفتار و منش شهید مالک رحمتی انداخت. شهید مالک رحمتی نیز یکی از نخبه‌های جوان کشور بود که خدمات بسیار زیادی در آستان قدس رضوی انجام داد. در ارتباط با ایشان به دلیل موضوعاتی که از قبل با هم مراوده داشتیم سوءتفاهمی پیش آمده بود که قبل از شروع خدمتش در استانداری تماس گرفت و از من طلب حلالیت کرد. آن گفت‌وگو در ذهنم ماند و اینجاست که می‌توان آدم‌های خوب را شناخت و اثرات مثبت‌شان برای ما درس عبرت خواهد بود. از خداوند منان برای علو مرتبه همه این عزیزان طلب رحمت می‌کنم.