حقیقت‌پور: وقت آزادی های اجتماعی سیاسی فرا رسیده است/ باید صدا و سیما را شخم زد و بذر خوب در آن کاشت نماینده پیشین مجلس می گوید: این میهن، میهن همه ماست. اگر به ایران لطمه می خورد، دیگر خاتمی و ناطق نوری دیگر نمی‌شناخت، همه را شامل می‌شد

*در دوران ۱۲ روزه پس از جنگ، در داخل وخارج از ایران، نوعی یک‌صدایی در جامعه به وجود آمده بود. چه در بین گروه های سیاسی، چه در جامعه و چه بسیاری افراد در خارج از کشور اعلام همبستگی کردند. چه بایدها و نبایدهایی جهت حفظ این وضعیت برای حاکمیت و گروه های سیاسی وجود دارد؟

برای تحلیل موفقیت و پیروزی در این نبرد تحمیلی ۱۲ روزه سه رکن برای پیروزی وجود دارد؛ رکن اول رهبری است. رهبری با هدایت پیامبرگونه خود، کشور را از یک گردنه بسیار حطرناک عبور دادند. انشالله که سایه ایشان بر سر ما مستدام باشد.

رکن دوم پیروزی، قدرت رزمندگان ما در نبرد موشکی بود. ما واقعا در نبرد موشکی کمر دشمن را شکستیم. ترمیم این ضربات، سال ها برای اسرائیل زمان خواهد برد.

رکن سوم پیروزی که بسیار مقدس است، نقش مردم بود؛ چیزی که دشمن احساس کرده بود این بود که اگر وارد صحنه شود، مردم به حمایت از دشمن و برعلیه حاکمیت می‌آیند. در صورتی که ما شاهد یک همنوایی و هارمونی انقلابی در رفتار مردم بودیم که نتیجه آن سرمایه اجتماعی شد.

بسیاری از عزیزان از جناح های مختلف پشت سر رهبر انقلاب و نیروهای مسلح ایستادند؛ نیروهای سیاسی در زندان و بسیاری از ایرانیان در خارج از کشور که نگرانی ها و سوالاتی داشتند هم حمایت کردند.

ما اسم این را فقط و فقط می توانیم یک سرمایه اجتماعی مقدس بگذاریم. خداوند با عنایت خود تحول اساسی در مردم ایجاد کرد و ما شاهد بودیم که این سرمایه اجتماعی با توان دفاعی و تمهیدات رهبری یکی شد و حاصلش این شد که ما اولین کشوری باشیم که بعد از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ بتوانیم به آمریکا و اسرائیل این ضربات را بزنیم.

ما این را محترم می‌شماریم. محترم شمردن یعنی وظیفه داریم که مردم را تکریم کنیم. این مردم، مردم عزیزی هستند، باید دست و پای این مردم را بوسید و آن‌ها تکریم کرد.

نگاه حاکمیت و دولت و تمام قوا باید این باشد که در این مملکت، عزیز ما مردم هستند و ما همه خادم هستیم. تکریم اساسی مردم باید در اولویت قرار بگیرد. حاکمیت باید مردم را ببیند و درد آن‌ها را بشنود. دیدن و شنیدن مردم و احترام گذاشتن به آنها یک اتفاق مبارک است. باید فضاهای تنگی که در جامعه ایجاد کرده ایم، را مقداری باز کنیم. امروز دیگر در شان ما نیست که در خیابان ها گشت ارشاد راه بینداریم و به حجاب خانم ها ایراد بگیریم.

خانم بی‌حجاب در تشییع شهدا کاری کرد که من مسئول احساس کوچکی کردم

یک خانم بی‌حجاب در تشییع پیکر شهیدان کاری کرد که من به عنوان مسئول در مقابل این خانم احساس کوچکی کردم. شاهد بودم که این خانم به پوستر شهدا را به صورت خود می کشید و زارزار گریه می کرد. من مقابل آن زن احساس کوچکی کردم. این انسان بسیار محترم است و ما باید با او محترمانه برخورد کنیم.

بعضی از قوانینی که گذاشته ایم، برای محدود کردن و تنگ کردن فضا برای مردم بود؛ مانند قانون فیلترینگ، عفاف و حجاب. بنابراین باید روی این ها بازنگری کنیم. مردم ما نشان دادند که ظرفیت خیلی چیزها را دارند. همه رسانه های دنیا برعلیه این مملکت و مردم فعالیت کردند، اما مردم در میدان نقش اصلی و اساسی را داشتند؛ ضربه خوردند، شهید دادند، کودک و زن باردارشان شهید شد، اما از حمایت انقلاب و نیروهای مسلح، دست برنداشتند. ما هم باید در برنامه های‌مان تجدید نظری کنیم و آن ها را عزیز بدانیم. باید این را شعار خود کنیم که مردم عزیز هستند و ما خادم مردم هستیم.

دولت، قوه قضائیه، مجلس و ... همه خادم مردم هستند و هیچ کس حقی ندارد که مردم را غیرمحترم بداند.  

* پس به اعتقاد شما باید درخصوص آزادی های اجتماعی و سیاسی، تجدید نظر شود؟

بله؛ هم باید تجدید نظر کنیم و هم به همه گروه های سیاسی هم میدان بدهیم. البته با این صدا و سیما نمی شود. اول باید صدا وسیما را شخم بزنیم و بذر خوب در آن بکاریم تا عمل بیاید. صدا و سیمایی که الان در اختیار یک حلقه سیاسی رفوزه قراردارد، اجازه بازگشایی سیاسی را به گروه ها و مردم نخواهد داد. اگر بخواهیم صدا وسیما مکانی برای دیدن وشنیدن مردم باشد باید کاری کنیم که ابتدا خود صدا و سیما گوش شنوا داشته باشد.

رفوزه ها جای خود را به حذف‌شدگان بدهند

* به صدا و سیما اشاره کردید. [وحید جلیلی] فردی که اعتقاد دارد ۸ میلیون مخاطب برای صداوسیما کافی است، چندروز گذشته در تلویزیون، با گفتن حرفی، اصطلاح آغل را برای این کشور به کار برد. این صحبت اولین جرقه بعد از جنگ بود و توسط فردی از جریان تندرو که در صدا وسیما هم مسئولیت دارد بیان شده. آیا مسئولان صداوسیما باید تغییر کنند؟

من که گفتم باید صداوسیما را شخم زد. تغییر دیگر چیست؟ باید زیر و رو شود؛ همه آنهایی که زیر هستند رو بیایند و رویی ها به زیر بروند. به قول علی ابن ابیطالب (ع) «لَتُبَلْبَلُنَّ وَ لَتُغَرْبَلُنَّ حَتَّی یَعُودَ أَسْفَلُکُمْ أَعْلَاکُمْ وَ أَعْلَاکُمْ أَسْفَلَکُمْ» (درغربال می ریزند، یا دیگ افزار که در دیگ می کوبند، زیر و رو خواهید شد تا پایین ترین شما برترین و برترین شما پایین ترین شود.)

یعنی کسانی که بیخودی سوار بر مرکب تندروی و حلقات رفوزه آمدند و رئیس شدند، باید جای خود را به کسانی بدهند که  از این مجموعه خالص‌سازی و اخراج شدند. حتما باید اینطوری شود و غیر از این شدنی نیست. نباید هیچ ملاحظه ای بکنیم.

این میهن، میهن همه ماست؛  اگر به ایران لطمه می خورد، دیگر خاتمی و ناطق نوری دیگر نمی‌شناخت

* به افراد داخل زندان اشاره کردید. آیا وقت آن نرسیده افرادی که به خاطر مسائل سیاسی در زندان هستند، آزاد شوند و فضا باز تر شود؟

من این را به صراحت گفتم ...

* مثلا ما شاهد بودیم که آقای کروبی که از سال ۸۹ تا آغاز سال موضعی گرفتند که بسیاری از افراد مدعی انقلابی گری بودند، چنین موضعی نگرفتند ...

انصافا آقای کروبی و آقای خاتمی و همه آن ها چنین موضعی گرفتند.

این میهن، میهن همه ماست. اگر به ایران لطمه می خورد، دیگر خاتمی و ناطق نوری دیگر نمی‌شناخت، همه را شامل می‌شد.

بنابراین، نگاهمان باید آشتی مردم با حاکمیت و پر کردن گسل بین مردم و مسئولین باشد.