2:52 PM
     صفحه نخست          اساسنامه و مرامنامه حزب          آلبوم عکس       عضویت در حزب         آرشیو مطالب       جستجوی مطلب           پیوند ها          تماس با ما 

چه " اسفندها " دود کردیم برای .....

اگر نوروز با دعای " یا مقلب القوب و الابصار " آغاز می شود مگر غیر از این است که رمضان نیز با " قلوب و الابصار " آدمیان سروکار دارد و اگر قلبی در این ماه منقلب و متحول نشود روزه او غیر از گرسنگی و تشنگی جسم ثمری ندارد و عادتی می شود از جنس سایر عادات بشری که قیصرشعر ایران مرحوم امین پور به درستی می گوید: تمام عبادات ما عادات ماست ای کاش به بی عادتی " عادت " کنیم. اگر " محول و الحال " نباشد حال ما چه فرقی با گذشته می کند؟

امسال بهار طبیعت با بهار قران تقارن یافته است ، بهار طبیعت " جهان " و زیست بوم ما را زنده می کند و بهار قران " جان " ما را زندگی دوباره می بخشد . یکی " سرزمین " را سرسبز می کند و دیگری " مین " های گناه و پلشتی را که طی یکسال سر راه ما سبز شده اند منفجر می سازد .امسال اما تقارن هر دو ماه آمدن " فروردین " است ، " فر" و " دین " چه عالی ! آنانی که روزگاری نه چندان دور نوروز باستانی ایرانیان را در تقابل با " دین " می دانستند و می خواستند این رسم کهن ایرانی را از رسمیت بیندازند مثل این بود که بخواهند و بتوانند با صدور بخشنامه ای فروردین را از فهرست ماههای سال حذف کنند ! حاشا و کلا. اگر نوروز با دعای " یا مقلب القوب و الابصار " آغاز می شود مگر غیر از این است که رمضان نیز با " قلوب و الابصار " آدمیان سروکار دارد و اگر قلبی در این ماه منقلب و متحول نشود روزه او غیر از گرسنگی و تشنگی جسم ثمری ندارد و عادتی می شود از جنس سایر عادات بشری که قصرشعر ایران مرحوم امین پور به درستی می گوید: تمام عبادات ما عادات ماست ای کاش به بی عادتی " عادت " کنیم. اگر " محول و الحال " نباشد حال ما چه فرقی با گذشته می کند؟
ملیت را نمی توان از دیانت جدا کرد و در سرزمین ما یکی را بر دیگری ترجیح داد زیرا هر دو از جنس تجربه های شکست خورده اند ، در تاریخ ایران تجربه دولت صفوی برای حاکمیت مذهب و تلاش دولت پهلوی در جهت رسمیت بخشیدن به ملیت که نمونه بارز آن جایگزینی تاریخ شاهنشانی بجای تاریخ هجری بود دو نمونه روشن در پیش روی کسانی است که یا فروردین ستیزند و یا دین ستیز ؟ در تاریخ دو قرن اخیر فتوای روحانیون عصر مشروطه و عصر انقلاب برای برگزار نکردن عیدنوروز در سالهای 1288 و 1342 نشان داد که می توان عید را برای کمک به دین موقتا " تحریم "کرد اما نمی توان این سنت ایرانی را برای همیشه ختم و "ترحیم" نمود . در روزگار ما امثال شیخ خلخالی ها و شیخ خزئلی ها که انگیره های نوروز ستیزی داشتند سالهاست که رفته و به تاریح پیوسته اند غفرالله لنا و لکم و رحمت الله علیهم اما نوروز همچنان باقی است الی الدهر .
اگر شاهنامه فردوسی زبان فارسی را از گزندها و گزش ها مصون نگهه داشت نوروز نیز هویت ایرانی را طی قرون اخیر آنچنان صلابت بخشید که نوروزستیزان را ناکام گذاشت هرچند این زمان به دلیل غلبه هرچه بیشتر مدرنیزم بسیاری از سنن آن کمرنگ شده و جای صله رحم و سرکشی ها و عید دیدنی ها را تبریک نوشتن های پیامکی و تلگرامی و واتساپی پر کرده و همه چیز را مجازی نموده است و از همه بدتر بلای تورم و گرانی سرسام آور این زمان سالهاست آجیل و شیرینی را از سفره ها زدوده و ربوده است اما نوروز همچنان زنده است همچنان که رمضان زنده است

کلیه حقوق و مطالب وبسایت متعلق به ساحت کرمانشاه می باشد                  کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است             طراحی و پیاده سازی : : شرکت داده پردازان ستاره صبح غرب