هنوز پدرخوانده ها دست از سر اصلاحات بر نمی دارند و اگر جوانان را نیز بخواهیم صرفا برای استفاده ابزاری برای روزهای انتخابات است ، برای پوستر چسباندن و شعار دادن و چوپی کشیدن مقابل ستادهای تبلیغاتی کاندیدای ریاست جمهوری یا شرکت در تجمعات اعتراضی و کتک خوردن از دست لباس شخصی های بیسیم بدست و بازداشت شدن و پرونده دار و ستاره دار وتعلیق شدن و جواب دهی به کمیته های انضباطی در دانشگاهها و ..
مادر مانی میگوید: «مانی از دوسال پیش یعنی از سن ۱۲سالگی من را همراهی میکرد. اینبار به پسرم گفتم که مدرسهها شروع شده و همراهم نیاید، اما مانی قبول نکرد. مانی و خواهرش برای گذران سال تحصیلی باید از «برنامه شاد» استفاده میکردند و گوشی هوشمند نداشتند. من هم توان مالی خرید گوشی نداشتم. به همین دلیل هم مانی گفت همراهم میآید و کار میکند تا بتواند برای خودش گوشی هوشمند بخرد.