"عزیز از دست رفته " که قرار بود پیکرپاکش در این مراسم تشیع شود یعنی زنده یاد حاج اسدالله نجفی هم ، نه آیت الله بود و نه "حجت الاسلام والمسلمین " و نه وزیر و نه نماینده مجلس و نه حتی عضو شورای شهر و نه سلبریتی بود و نه پهلوان و ورزشکار و نه سید و شیخ ، نه امیر بود و نه سردار و نه شهید تازه تفحص شده و نه جانبازی که عاقبت به رفقای شهیدش پیوسته باشد و نه دکتر و نه مهندس و نه پروفسور . بلکه او تنها خودش بود وخودش
مادر مانی میگوید: «مانی از دوسال پیش یعنی از سن ۱۲سالگی من را همراهی میکرد. اینبار به پسرم گفتم که مدرسهها شروع شده و همراهم نیاید، اما مانی قبول نکرد. مانی و خواهرش برای گذران سال تحصیلی باید از «برنامه شاد» استفاده میکردند و گوشی هوشمند نداشتند. من هم توان مالی خرید گوشی نداشتم. به همین دلیل هم مانی گفت همراهم میآید و کار میکند تا بتواند برای خودش گوشی هوشمند بخرد.