چه چیزهایی به محبوبیت پزشکیان لطمه زده؟ کاهش محبوبیت روسای جمهور کشورمان بخصوص در دور دوم ریاست‌جمهوری‌شان موضوعی باسابقه است و دلیل آن هم ناکامی در عرصه اقتصادی است.

وجه مشترک دولت های آقایان هاشمی، خاتمی و احمدی نژاد ، همین کاهش محبوبیت در پایان ریاست جمهوری شان است.

این قاعده در مورد آقای حسن روحانی نیز تکرار گردید و گفته می‌شود محبوبیت او در اواخر دولتش به دلیل افزوده شدن تحریم ها به زیر۱۰ درصد رسید.

مرحوم شهید رئیسی نیز با اینکه در دوره ای روی کار آمد که بنا به دلایلی تحریم ها نزولی شده بود، اما از نظر عدم محبوبیت رکوردشکن شد و  اگر دولتهای پیشین بعد از ۸سال دچار عدم محبوبیت شدند، او به آن دلیل که اعضای دولتش به ویژه وزرا و مدیران اقتصادی و نیز معاونت اجرایی ریاست جمهوری در اوج ضعف و بی کفایتی و ناتوانی قرار داشتند فقط طی ۳ سال محبوبیتش به زیر۱۰ درصد رسید. لابد داستان فساد ۳.۷ میلیارد دلاری چای دبش هم در آن بی تاثیر نبود.

در مورد دولت آقای پزشکیان نیز خطر کاهش سرمایه اجتماعی و کم شدن محبوبیت وجود دارد و برخی نظرسنجی ها که اخیرا منتشر شده موید آن است.

علاوه بر آنکه برخی اتفاقات غیرقابل پیش بینی، باعث محقق نشدن وعده های رئیس جمهور شده ( مانند بازی شورای عالی فضای مجازی بر سر حذف کامل فیلترینگ)، اتفاقات دیگری نیز پیش آمده که به ناکارآمدی نسبی دولت او و نتیجتا کاهش محبوبیت منجر شده.

یکی ازاین اتفاقات، دست بر قضا محصول ویژگی های مثبت رئیس جمهور است. که در جامعه سیاسی به ضد خود تبدیل گردیده. ایده وفاق (= دعوا نکنیم) از سوی رقبای سیاسی آقای پزشکیان به وسیله ای برای باج گیری و افزایش سهم از دولت چهاردهم تبدیل شده و عملا بخشهایی از قوه مجریه ( حتی در سطح وزرا) در اختیار کسانی قرار گرفته که در کوران انتخابات بیشترین حملات را متوجه شخص آقای پزشکیان کردند. حسن نیت آقای رئیس جمهور  از طرف آنها به معنای کوتاه آمدن تلقی شد و محصول وفاق همین است که الان می بینیم.

علاوه بر مسئله وفاق، قانون انتصاب افراد به مشاغل حساس و اجبار دولت به استعلام های متعدد( که در دولت های قبل وجود نداشته و در سال۱۴۰۱ مجلس آن را تصویب کرده) عملا دولت را در میدان مین قرار داده، بطوریکه  اکنون و در شش ماهگی عمر دولت هنوز برخی پست ها بلاتکلیف مانده است. همچنین فرایند استعلام ها که با تنگ نظری ها و سختگیری همراه است باعث شده افراد کارآمد متعددی با تیغ عدم صلاحیت( که حتی بالاترین مقام اجرایی کشور، دلیل آن را نمی داند) از چرخه مدیریتی کشور حذف گردند.

اینها را بگذارید در کنار برخی انتصابات که بخاطر رودربایستی ها، عملا پست هایی (حتی در سطوح بالا) در اختیار افراد غیرکاردان و ناشایسته قرار گرفته است.

مجموعه این رخدادها ،خروجی اش مدیران و سازمان هایی کم توان است که تاثیر مستقیمی بر کاهش محبوبیت رئیس جمهور می گذارد.