7:7 AM
     صفحه نخست          اساسنامه و مرامنامه حزب          آلبوم عکس       عضویت در حزب         آرشیو مطالب       جستجوی مطلب           پیوند ها          تماس با ما 
 یادداشت سر دبـیـر
 مردم خالص

"عزیز از دست رفته " که قرار بود پیکرپاکش در این مراسم تشیع شود یعنی زنده یاد حاج اسدالله نجفی هم ، نه آیت الله بود و نه "حجت الاسلام والمسلمین " و نه وزیر و نه نماینده مجلس و نه حتی عضو شورای شهر و نه سلبریتی بود و نه پهلوان و ورزشکار و نه سید و شیخ ، نه امیر بود و نه سردار و نه شهید تازه تفحص شده و نه جانبازی که عاقبت به رفقای شهیدش پیوسته باشد و نه دکتر و نه مهندس و نه پروفسور . بلکه او تنها خودش بود وخودش

 اخبار عمومی
ورود پیکر مطهر ۷ شهید گمنام دوران دفاع مقدس به کرمانشاه
آیت الله اختری: وضعیت فرهنگی از بدحجابی به برهنگی رسیده است
حمله کیهان به منتقدان انتصاب سقاب اصفهانی
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس: واکنش به خباثت‌های گروسی نباید محدود به یک هشدار بماند
سکینه سادات پاد: امیدوارم طرح جدید مهریه را مانند قانون حجاب در پستو‌ها جلو نبرند
ادعای رئیس‌جمهور لبنان: به علی لاریجانی «سخنان بسیار تندی» گفتم که او را ناراحت کرد
سخنگوی دولت: با توجه به آسیبی که به فرآیند‌های هسته‌ای ایران وارد شده، امکان غنی‌سازی وجود ندارد
کرباسچی: اصلاحات بدون رابطه با دنیا ممکن نیست
غضنفری: عارف باید به منزل برود و استراحت کند/ حضور او در دولت وجاهت قانونی ندارد
ابطحی: انتظار داشتیم بعد از جنگ خودخواهی‌ها و قلدری‌ها کمتر شود
هرمز شجاعی‌مهر: دیگر دل کسی برای تلویزیون نمی‌سوزد/ فامیل‌بازی صداوسیما را به این روز انداخت
آذری جهرمی: پیرمردهای بی خاصیت دولت، پشت پرده حملات اخیر به سقاب هستند
واکنش علی مطهری به ابراهیم فیاض که گفته بود «مطهری آخوند شاهنشاهی بود» : یک روانکاو نسخه درمان برای او بنویسد
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس: جنگ بعدی با رژیم صهیونیستی جنگ دوم نیست بلکه جنگ پایانی است
وزیر رفاه در آستانه خروج از کابینه/ دولت پزشکیان به‌دنبال جایگزین میدری است
آذری جهرمی: دولت را پیرمردهای بی‌خاصیت منفعل و ناکارآمد کردند!
فیاض زاهد: خیلی با خودم‌کلنجار رفتم که چیزی نگویم اما شرافتم در گرو بیان حقیقت است
علی اکبر صالحی: رویکرد فعلی سیاست خارجی، خطر انزوای استراتژیک ایران را در پی دارد
علم‌الهدی: تولید محتوا در فضای مجازی نباید آزاد گذاشته شود / آزادی فضای مجازی از آزادی دزدها و قاتلین بدتر است
تولیت آستان امامزاده صالح (ع) تکذیب کرد: سرداب امامزاده پناهگاه نیست
مقام ارشد اسرائیل: هدف ما سرنگونی حکومت ایران تا پایان دوره ترامپ است
پژمان جمشیدی به ایران بازگشت؛ پایان دو هفته سفر پرحاشیه
نماینده مجلس: شرایط ایران از سوی تلگرام پذیرفته شد
احمد خاتمی: تهدید مقام معظم رهبری محاربه است و محاربه حکم اعدام دارد
محمد مهاجری: شما نخبگان را فراری دادید!
تاج زاده بازداشت و به زندان برگردانده شد
پاسخ آذری جهرمی به ادعای ثابتی: او کودک نیست
عباس عبدی: سیاست ایران خالی از گفتار سازنده سیاسی است و به میدان مبارزه گلادیاتورها تبدیل شده است
سعید جلیلی: ارتجاع این است که دوباره حرف از مذاکره بزنی
رمزگشایی علی لاریجانی از پیام مخفی آمریکا به ایران
۶۳ نماینده مجلس: الّا و بلّا باید «تنگه هرمز» را ببندیم!
سخنگوی دولت: هیچ کارمندی را اخراج نمی کنیم
اطلاعیه دفتر روحانی درباره گزارش ۷ دقیقه‌ای صداوسیما: مرز‌های جدیدی در جعل و تحریف را گشودید؛ وامصیبتا
کرباسچی ادعای تسنیم را تکذیب کرد: من به کروبی رای دادم
ادعای یک نماینده: تلگرام به زودی رفع فیلتر می‌شود
بازداشت فردی که قصد تشکیل گروه مسلح برای مبارزه با بی حجابی داشت / وکیل دادگستری: چشم حضرات مدعی روشن!
علی ربیعی: ایران پس از جنگ، سیاست متفاوتی می‌طلبد؛ نه این سیاست که مردم را ناراضی می‌کند، حافظ امنیت هم نیست
قوه قضاییه هر گونه بازداشت و یا کشف فساد در «حفاظت اطلاعات» را تکذیب کرد
مشاور فرمانده کل سپاه: در جنگ اخیر حداقل با ۳۰ کشور و حدود ۸۰ سرویس در حال جنگ بودیم/ اسرائیل گفت آخرین تیر را ما می‌زنیم ولی آخرین تیر را چه کسی زد
معاون ارتباطات دفتر رئیس‌جمهور: خبر جلسه محرمانه و برکناری وزیر کذب است
 گفتــگو
سخنگوی سپاه: دشمن حالا حالا‌ها شرایط جنگ را ندارد/ هیچ نگرانی از بابت تهدیدات نداریم
مخالفت رهبر انقلاب با خرید موشک از روسیه / ناگفته‌های مهم سردار حاجی‌زاده از برنامه موشکی ایران
سردار نقدی: از عملکرد پزشکیان در زمان جنگ دفاع می‌کنم/ ۵۰ کشور برای اسرائیل جاسوسی می‌کنند/ هیچ‌یک از فرماندهان ما درخواست آتش‌بس نداشتند
باهنر: برخی می‌خواهند تمام جنگ ۱۲روزه را گردن جاسوسان بیاندازند/آمریکا به خوبی معنی فتوا برای شیعیان را می‌داند/روایت مخالفت جلیلی با CFT تا جلسه آخر!
عضو کمیسیون امنیت ملی:​ اگر دولت بتواند ۶ ماه شرایط کشور و اعتراضات را مدیریت کند، غربی‌ها خودشان پیشنهاد مذاکره می‌دهند
محمد هاشمی رفسنجانی: با چند قطعنامه اضافه نمی‌توانند کاری با ملت ایران بکنند/ باید حضور و نقش مردم در اداره کشور بالا برود
ابطحی: جلیلی رئیس جمهور بود، زیرساخت‌های کشور قطعاً زودتر از هم می‌پاشید
توصیه ظریف به ترامپ: به بی‌بی گوش نده!
رئیس جبهه اصلاحات: کسی نگفته انرژی هسته ای حق مسلم نیست، اما رفع کامل تحریم ها اولویت دارد/ حاکمیت باید دست به تصمیمات سخت و شجاعانه بزند
باهنر: اگر بنزین ۷۰ هزار تومان شود به هر ایرانی ۷ میلیون تومان یارانه تعلق می‌گیرد

کد مطلب 33081           تاریخ ارسال : 1403/08/02                         نسخه چاپی
تفاوت اساسی معنای «وفاق» نزد پزشکیان و مردم

در شرایطی که کشور با بحران های بین المللی و اقتصادی جدی روبروست، ضعف پشتوانه مردمی، می تواند بسیار خطرناک باشد که قطعا به نفع کشور و نظام سیاسی نیست.


با پیروزی پزشکیان در انتخابات، با وجود ایجاد یک کارگروه تخصصی برای تعیین اعضای هیات  دولت، ناگهان اسم هایی در دولت مطرح شد که بدنه اجتماعی که حامیان او را شگفت زده کرد. پزشکیان سعی  کرد تا تحت عنوان "دولت وفاق ملی" این اسامی را  قابل هضم کند، اما وسعت یافتن دامنه این وفاق، تنها به گروه های حاضر در قدرت، طرفداران او را با تردید جدی مواجه کرده است. حال پرسش اینجاست که انشقاق در کجا رخ نموده که باید آن را به وفاقی آن هم در سطح ملی بدل کرد؟
 
یک انشقاق می تواند میان دو طیف اصولگرا و اصلاح طلب فرض شود. در این 5 ماهه گذشته از حضور پزشکیان، یکی از کلید واژه های پر تکرار وی، "دعوا نکنیم" بوده است. مشخصا این دعوا، بین گروه های سیاسی بوده و چندان ربطی به مردم کوچه و بازار ندارد. همین امر موضوع وفاق بین این گروه ها را از موضوعیت ملی خارج می کند. واضح است که در سیستم های دموکراسی و حتی شبه دموکراسی، رقابت سیاسی، اصل و اساس سیاست ورزی است و رقبا تلاش می کنند تا با برجسته کردن نقاط ضعف رقیب و نقاط قوت خود، حائز اکثریت شوند و این بد اخلاقی های سیاسی بخش گریز ناپذیر کنشگری سیاسی است. ولی آنچه این بد اخلاقی ها را در میان گروه های سیاسی در ایران، خطرناک می کند، داشتن دست بالای یک طرف در زدن و حذف دیگری، خارج از قواعد مردم سالارانه است.  
 
 کوشش پزشکیان برای ایجاد نوعی اجماع و البته نه وفاق، با طیف های تندرو، در واقع تلاش برای کند کردن لبه های چاقوی آنها در کارشکنی در کار دولت است. به عبارت دیگر رئیس جمهور، سیاست "دوستانت را نزدیک خود نگه دار و دشمنانت را نزدیکتر" را در پیش گرفته است. اما به دلایل بسیار واضح، نه تنها این اتفاق نخواهد افتاد که برعکس همین امر به ضد خود تبدیل شده و اعتبار پزشکیان را برای دوره بعد از بین خواهد برد.
 
طیف اصولگرا، از تندرو تا میانه رو، در هر حال و شکلی همیشه در قدرت حضور داشته و خواهند داشت. آنها حتی اگر به ضرب انتخابات حداقلی و به خواست نظام سیاسی، از حضور در مناصب انتخابی محروم شوند، این به معنای حذف آنان از کلیت نظام سیاسی نبوده و در پست های غیر انتخابی فراوانی که در ساحت سیاسی کشور وجود دارد، خواهند بود و مقاصد خود را از مسیر همان نهادها، بسیار پر قدرت، پی خواهند گرفت. بده و بستان امروز و حضور باج خواهانه شان در دولت، نه تنها تیغه کارشکنی آنها را کند نمی کند که برعکس آنها هستند که تیغه های قیچی اصلاحات دولت را کند کرده و اجازه نخواهند داد تا پزشکیان بتواند  مسیر خود در تحقق خواست های ملی را طی کند. در واقع تعارض منافع میان این دو جناح محلی برای وفاق ندارد. خواست های دو طرف و تعاریف آن ها در مسائلی چون منافع ملی آنقدر در تضاد یکدیگر هست که هیچ گفتمان بینابینی در آن یافت نمی شود.
 
گفتمان یکی تنش آفرینی است چه در سیاست داخلی و چه خارجی و دیگری تنش زدایی وفضای بین این دو آنقدر آنتاگونیستی هست که دیگر نمی شود با یک گفتمان بینا بینی و تکیه بر آن به وفاق دست یافت و طبیعی است که طرف مقابل باید تلاش کند تا با ناامید کردن طرفداران پزشکیان، مانع از مشارکت آنها در انتخابات بعدی ریاست جمهوری شده تا کاندیدای خودش پیروز میدان شود. پس حال چرا باید خودشان، وسیله ای برای موفقیت پزشکیان باشند؟ اما اگر انشقاق در سطح ملی و میان مردم و حکومت فرض شود این رفتار دولت، عمل در جهت عکس ایجاد وفاق ملی است .
 
حضور پزشکیان در صحنه انتخابات، به عنوان نوعی از دیالوگی تعبیر شد که حکومت با مردمی برقرار کرده که مدتها بود با صندوق رای، قهر کرده بودند و پیامی از شنیدن خواست ملت فرستاده است؛ اگر این تعبیر درست باشد، طبعا "دولت وفاق ملی" هم باید چیزی از وفاق میان دولت حاضر در قدرت با مردمی باشد که یا هنوز از در آشتی در نیامده اند یا آشتی نیم بندی کرده اند که به مویی بند است. پس رئیس دولت باید برای جلوگیری از رفتارهای خصمانه رقبا، نظام سیاسی را وادار به کنترل آنها بکند، نه اینکه آنها را زیر بال خود بگیرد و در صورت عدم موفقیت، استعفا دهد.
 
به نظر همان گزینه اول درست تر باشد. در واقع پزشکیان تلاش دارد تا با وفاق با گروه های تندرو، جلوی کارشکنی آنها را بگیرد و بی صدایان در اینجا زینت المجلسی هستند تا همه چیز آراسته به نظر آید و اگر چنین باشد که ماه عسل مردم و دولت به سرعت به پایان رسیده و هنگامه طلاق خیلی زودتر از آنکه حکومت تصورش را هم بکند، برپا خواهد شد.
اینگونه دیده می شود که نظام سیاسی از یک سو مایل است تا به حداقلی از خواست ملی تن دهد اگر شده نامش را از "آشتی ملی" خاتمی به "وفاق ملی" پزشکیان بدل کند. اما قادر نیست تا آن بدنه اجتماعی خود که از مخالفان جدی جریان نزدیک به پزشکیان است را هم برنجاند.
 
اگر نیروهای جریان دوم نیروهای عند الاستطاعه برای نظام هستند که در مواقع ضروری به کار می آیند نیروهای خودی و به اصطلاح انقلابی نیروهای عند اللزوم هستند که باید همیشه آماده و پای کار باشند و ناامید کردن آنها هزینه جبران ناپذیری برای گروه های حاضر در طبقات بالای قدرت دارد.

 

در شرایطی که کشور با بحران های بین المللی و اقتصادی جدی روبروست، ضعف پشتوانه مردمی، می تواند بسیار خطرناک باشد که قطعا به نفع کشور و نظام سیاسی نیست. بنابراین، شایسته است تا پزشکیان، وفاق درون نظام را به نهادهای بالادستی سپرده و خود دل نگران بدنه اجتماعی ناامیدی باشد که راهی به قدرت ندارند.

تبسم نمازی
نظرات خوانندگان


نام ارسال کننده
متن
     

کلیه حقوق و مطالب وبسایت متعلق به ساحت کرمانشاه می باشد                  کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است             طراحی و پیاده سازی : : شرکت داده پردازان ستاره صبح غرب