1:41 PM
     صفحه نخست          اساسنامه و مرامنامه حزب          آلبوم عکس       عضویت در حزب         آرشیو مطالب       جستجوی مطلب           پیوند ها          تماس با ما 
 یادداشت سر دبـیـر
 " علی کسگم " های درون ما

، اولا آن پزشک نباید توهین می کرد ثانیا بدتر از آن کار آن بیمار کرمانشاهی خودمان است که براساس کدام موازین اخلاقی بدون اطلاع و یا کسب اجازه از دکتر اقدام به ضبط سخنان توهین آمیز وی کرده است ؟ اینکه این سخنان رکیک را می توانست در گوشه ای از چهاردیواری آن مطب کوچک به اصطلاح محلی خودمان چال کرده و در آن را هم می بست بهتر بود یا اینکه آن را در سطح کشور منتشر می کرد و بدان عمومیت می بخشید؟

 اخبار عمومی
طرح انتقال پایتخت رسما کلید خورد
عارف : بنای دولت این است که کار کند و دنبال نخود سیاه نرود
انتقاد روزنامه جمهوری اسلامی از کارگزاران نظام : نمی توانید هیچ تصمیم قطعی و روشنی برای کشور بگیرید
رئیس ستاد انتخابات کشور منصوب شد
۷ ساله شدن شورای ششم منتفی شد
پزشکیان به سیستان وبلوچستان سفر می‌کند
محمدجواد لاریجانی : ظرف ۲۴ ساعت می‌توانیم به توان نظامی هسته‌ای برسیم
عضو شورای عالی فضای مجازی: ۷۰ درصد هزینه فیلترشکن‌ها توسط دشمنان تأمین می‌شود
رئیس و دبیر شورای نظارت بر صدا و سیما مشخص شدند
انتصاب سرپرست ایسنا
استاندار اردبیل انتخاب شد
حمله کیهان به اصلاح طلبان: آنها می خواهند دوقطبی موافق و مخالف مذاکره با امریکا بسازند
مهدی سنایی مشاور سیاسی رئیس‌ جمهور شد
استاندار گلستان انتخاب شد
بازگشت علی لاریجانی به عرصه سیاسی با «حکمِ ویژه» / دلواپسان نگران حضور «آقای فیلسوف» در دبیرخانه شورای‌عالی امنیت ملی
انتقاد تند زیدآبادی: این همه ترس و وحشت از یک تشر کیهان برای چیست؟
پوردهقان: بودجه 1404 بار گرانی‌ها را بر دوش مردم می‌اندازد
ابوذر کوثری مدیرکل سیاسی وزارت کشور شد
دبیرکل شورای‌ عالی آموزش و پرورش منصوب شد
واعظی: کاسبان فیلترینگ مانع آزادی اینترنت هستند
انتقاد دولت از سانسور دیدار پزشکیان با استاد موحد توسط صداوسیما و پاسخ سازمان
پزشکیان: من در خانه لباس گرم می‌پوشم؛ مردم هم می‌توانند این کار را کنند/ شرایط فعلی و ناترازی در حوزه انرژی را به مردم صادقانه بگوییم
محسن رضایی: در حال آماده کردن وعده صادق ۳ هستیم
مقام سابق آمریکایی: اسرائیل درباره نتایج حمله به ایران دروغ می گوید
خشم امام جمعه قم از احتمال رفع فیلترینگ: فضای مجازی در جنگ اعلام نشده علیه انقلاب و مردم ما است
علم الهدی : اگر فضای مجازی آزاد شود زمینه گسترش فساد در جوانان خواهد شد/ فساد و فحشا اجازه نمی دهد جوانان رزمنده بمانند
ترامپ شش عضو مهم کابینه خود را انتخاب کرد (+عکس)
رییس سازمان امور اجتماعی منصوب شد
محمد هاشمی : شرایط کشور برای اجرای این قانون حجاب و عفاف مناسب نیست / نمی توانیم مانع آزادی مردم در انتخاب پوشش شان شویم
انتقاد تند روزنامه شرق از پزشکیان : ۱۰۰ روز از عمر دولت تان گذشت؛ وفاق ، وفاق که می گفتید همین بود؟
«عباس گودرزی» سخنگوی جدید هیأت رئیسه مجلس شد
سخنان معنادار پزشکیان در رابطه با آمریکا: در عرصه منطقه و جهان با آمریکا مواجهیم؛ بهتر است خودمان مدیریتش کنیم
زیبا کلام: خاک‌ بر سر آن روشنفکری که جنایات اسرائیل را محکوم نمی‌کند
رئیس سازمان دامپزشکی کشور منصوب شد
دیدار اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی با رئیس جمهور؛
پزشکیان : قول می‌دهم مردم هرگز از من دروغ نخواهند شنید
پسر نتانیاهو: "شین بت" به دنبال سرنگونی پدرم است
هشدار رشیدی کوچی به پزشکیان : زودتر برای رفع فیلتر تصمیم قاطع بگیرید / برخی اعضای شورایعالی، فهمی از فضای مجازی ندارند
«محمدعلی طالبی» استاندار کرمان شد
محمدامین رضازاده استاندار آذربایجان‌ غربی شد
 گفتــگو
فیروزآبادی : بدون تفاهم ملی درباره رفع فیلترینگ، با اولین ناآرامی‌ها بازهم سایت‌ها بسته خواهد شد
کرباسچی: بهتر است پزشکیان وفاق ملی را تعریف نکند / رئیس جمهور به دنبال همراه کردن نهادهای اصلی نظام با سیاست های دولت است
عباس پالیزدار مدعی شد: داماد رئیسی و تیم رئیسی، ترتیب سخنرانی‌های افشاگر من در دانشگاه‌ها را می‌دادند
کدام ترامپ قدرت را در کاخ سفید به دست خواهد گرفت؟
موسوی لاری: پزشکیان تابوی مذاکره با آمریکا را بشکند
لاریجانی: مسأله نفوذ در ایران جدی است /حتما به آتش‌بس فکر می کنیم
نقویان: لوله نفت در جیب آخوندها نیست /حق ندارید کسی که نماز نمی خواند را ردصلاحیت کنید
بادامچیان: پزشکیان تغییر کرده است /اصلا سعید جلیلی را لیدر نمی دانم
غرویان: تفکر میرباقری انحرافی و خیالپردازانه است /تئوریزه کردن جنگ ریشه در سلیقه شخصی دارد
بیژن عبدالکریمی : طی این ۴۰سال همه نیروها و گفتمان‌ها از قطار انقلاب پیاده شده‌اند

کد مطلب 33081           تاریخ ارسال : 1403/08/02                         نسخه چاپی
تفاوت اساسی معنای «وفاق» نزد پزشکیان و مردم

در شرایطی که کشور با بحران های بین المللی و اقتصادی جدی روبروست، ضعف پشتوانه مردمی، می تواند بسیار خطرناک باشد که قطعا به نفع کشور و نظام سیاسی نیست.


با پیروزی پزشکیان در انتخابات، با وجود ایجاد یک کارگروه تخصصی برای تعیین اعضای هیات  دولت، ناگهان اسم هایی در دولت مطرح شد که بدنه اجتماعی که حامیان او را شگفت زده کرد. پزشکیان سعی  کرد تا تحت عنوان "دولت وفاق ملی" این اسامی را  قابل هضم کند، اما وسعت یافتن دامنه این وفاق، تنها به گروه های حاضر در قدرت، طرفداران او را با تردید جدی مواجه کرده است. حال پرسش اینجاست که انشقاق در کجا رخ نموده که باید آن را به وفاقی آن هم در سطح ملی بدل کرد؟
 
یک انشقاق می تواند میان دو طیف اصولگرا و اصلاح طلب فرض شود. در این 5 ماهه گذشته از حضور پزشکیان، یکی از کلید واژه های پر تکرار وی، "دعوا نکنیم" بوده است. مشخصا این دعوا، بین گروه های سیاسی بوده و چندان ربطی به مردم کوچه و بازار ندارد. همین امر موضوع وفاق بین این گروه ها را از موضوعیت ملی خارج می کند. واضح است که در سیستم های دموکراسی و حتی شبه دموکراسی، رقابت سیاسی، اصل و اساس سیاست ورزی است و رقبا تلاش می کنند تا با برجسته کردن نقاط ضعف رقیب و نقاط قوت خود، حائز اکثریت شوند و این بد اخلاقی های سیاسی بخش گریز ناپذیر کنشگری سیاسی است. ولی آنچه این بد اخلاقی ها را در میان گروه های سیاسی در ایران، خطرناک می کند، داشتن دست بالای یک طرف در زدن و حذف دیگری، خارج از قواعد مردم سالارانه است.  
 
 کوشش پزشکیان برای ایجاد نوعی اجماع و البته نه وفاق، با طیف های تندرو، در واقع تلاش برای کند کردن لبه های چاقوی آنها در کارشکنی در کار دولت است. به عبارت دیگر رئیس جمهور، سیاست "دوستانت را نزدیک خود نگه دار و دشمنانت را نزدیکتر" را در پیش گرفته است. اما به دلایل بسیار واضح، نه تنها این اتفاق نخواهد افتاد که برعکس همین امر به ضد خود تبدیل شده و اعتبار پزشکیان را برای دوره بعد از بین خواهد برد.
 
طیف اصولگرا، از تندرو تا میانه رو، در هر حال و شکلی همیشه در قدرت حضور داشته و خواهند داشت. آنها حتی اگر به ضرب انتخابات حداقلی و به خواست نظام سیاسی، از حضور در مناصب انتخابی محروم شوند، این به معنای حذف آنان از کلیت نظام سیاسی نبوده و در پست های غیر انتخابی فراوانی که در ساحت سیاسی کشور وجود دارد، خواهند بود و مقاصد خود را از مسیر همان نهادها، بسیار پر قدرت، پی خواهند گرفت. بده و بستان امروز و حضور باج خواهانه شان در دولت، نه تنها تیغه کارشکنی آنها را کند نمی کند که برعکس آنها هستند که تیغه های قیچی اصلاحات دولت را کند کرده و اجازه نخواهند داد تا پزشکیان بتواند  مسیر خود در تحقق خواست های ملی را طی کند. در واقع تعارض منافع میان این دو جناح محلی برای وفاق ندارد. خواست های دو طرف و تعاریف آن ها در مسائلی چون منافع ملی آنقدر در تضاد یکدیگر هست که هیچ گفتمان بینابینی در آن یافت نمی شود.
 
گفتمان یکی تنش آفرینی است چه در سیاست داخلی و چه خارجی و دیگری تنش زدایی وفضای بین این دو آنقدر آنتاگونیستی هست که دیگر نمی شود با یک گفتمان بینا بینی و تکیه بر آن به وفاق دست یافت و طبیعی است که طرف مقابل باید تلاش کند تا با ناامید کردن طرفداران پزشکیان، مانع از مشارکت آنها در انتخابات بعدی ریاست جمهوری شده تا کاندیدای خودش پیروز میدان شود. پس حال چرا باید خودشان، وسیله ای برای موفقیت پزشکیان باشند؟ اما اگر انشقاق در سطح ملی و میان مردم و حکومت فرض شود این رفتار دولت، عمل در جهت عکس ایجاد وفاق ملی است .
 
حضور پزشکیان در صحنه انتخابات، به عنوان نوعی از دیالوگی تعبیر شد که حکومت با مردمی برقرار کرده که مدتها بود با صندوق رای، قهر کرده بودند و پیامی از شنیدن خواست ملت فرستاده است؛ اگر این تعبیر درست باشد، طبعا "دولت وفاق ملی" هم باید چیزی از وفاق میان دولت حاضر در قدرت با مردمی باشد که یا هنوز از در آشتی در نیامده اند یا آشتی نیم بندی کرده اند که به مویی بند است. پس رئیس دولت باید برای جلوگیری از رفتارهای خصمانه رقبا، نظام سیاسی را وادار به کنترل آنها بکند، نه اینکه آنها را زیر بال خود بگیرد و در صورت عدم موفقیت، استعفا دهد.
 
به نظر همان گزینه اول درست تر باشد. در واقع پزشکیان تلاش دارد تا با وفاق با گروه های تندرو، جلوی کارشکنی آنها را بگیرد و بی صدایان در اینجا زینت المجلسی هستند تا همه چیز آراسته به نظر آید و اگر چنین باشد که ماه عسل مردم و دولت به سرعت به پایان رسیده و هنگامه طلاق خیلی زودتر از آنکه حکومت تصورش را هم بکند، برپا خواهد شد.
اینگونه دیده می شود که نظام سیاسی از یک سو مایل است تا به حداقلی از خواست ملی تن دهد اگر شده نامش را از "آشتی ملی" خاتمی به "وفاق ملی" پزشکیان بدل کند. اما قادر نیست تا آن بدنه اجتماعی خود که از مخالفان جدی جریان نزدیک به پزشکیان است را هم برنجاند.
 
اگر نیروهای جریان دوم نیروهای عند الاستطاعه برای نظام هستند که در مواقع ضروری به کار می آیند نیروهای خودی و به اصطلاح انقلابی نیروهای عند اللزوم هستند که باید همیشه آماده و پای کار باشند و ناامید کردن آنها هزینه جبران ناپذیری برای گروه های حاضر در طبقات بالای قدرت دارد.

 

در شرایطی که کشور با بحران های بین المللی و اقتصادی جدی روبروست، ضعف پشتوانه مردمی، می تواند بسیار خطرناک باشد که قطعا به نفع کشور و نظام سیاسی نیست. بنابراین، شایسته است تا پزشکیان، وفاق درون نظام را به نهادهای بالادستی سپرده و خود دل نگران بدنه اجتماعی ناامیدی باشد که راهی به قدرت ندارند.

تبسم نمازی
نظرات خوانندگان


نام ارسال کننده
متن
     

کلیه حقوق و مطالب وبسایت متعلق به ساحت کرمانشاه می باشد                  کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است             طراحی و پیاده سازی : : شرکت داده پردازان ستاره صبح غرب