از سی سال پیش که نخستین بار ویژه نامه ای جهت معرفی ممیزات مکتب تفکیک در کیهان فرهنگی منتشر شد، همواره در صدد بودم این شخصیت فرهنگی بطور شایسته و بیش از پیش شناسانده شود.
همان زمان به خاطر دارم علی رغم اصرار فراوان بنده حتی حاضر به چاپ عکس خود روی جلد مجله نشدند و ما از تصاویر استادان ایشان، مرحومان شیخ مجتبی قزوینی ، سید موسی زرآبادی، استفاده کردیم بعدها کم کم به "عکس" رضایت دادند و چند عکس در مقاطع مختلف منتشر شد.
در خلال این سالها و ماهها گهگاه در گفتگوهای شخصی یا در مجالس و منازل برخی بزرگان همیشه این سوال از استاد پرسیده می شد که چرا در عصر اطلاعات و ارتباطات شما از حضور در رسانه ها و گفتگوی تصویری پرهیز می کنید و پاسخ ایشان اغلب با تواضع این بوده است که دیگران هستند و من کسی نیستم و ... من اما همچنان اصرار داشته ام که بایستی آثار و احوال ایشان با امکانات سمعی – بصری به نسل نو و دنیای اسلام معرفی شود و حتی در معرض حلاجی و ارزیابی بزرگان و اهالی نقد و نظر قرارگیرد.
با نگاهی به آثار ایشان به وضوح روشن می شود که اهتمام ویژه استاد حکیمی در معرفی اقالیم قبله و شخصیت هایی بوده است که به نوعی خدمت کرده اند. نشر معارف اسلامی با نثر سلیس و سبک خاص همراه با تلنگرهای گاه تند و متعهدانه گستره ارتباط مستمر با روشنفکران و شخصیتهای صاحب رای حتی مخالف نظر ایشان ویژگی منحصر بفردی است که کمتر در دیگر بزرگان می توان سراغ گرفت .
از جانبی دغدغه عدالت خواهانه و زندگی زاهدانه نشانگر حقیقی این نکته است که استاد عملا به گفتار و نوشتار خویش واقفند. اگر چه عزلت نشینی و مشی ایشان در دوری از همایش ها و مجالس بزرگداشت و تجلیل از نخبگان و مراسمی چون کتاب سال و دیگر رخدادهای فرهنگی کشور در عدم طرح آثار ایشان موثر بوده است اما مدیریت فرهنگی و علمی کشور بایستی برای بهره بری مخاطبان وظیفه خود را انجام دهد و بکوشد با شیوه های مختلف این مهم عملی گردد.
در مراسم چهره های ماندگار ایشان چون دو سه نفر دیگر از استادان بنام از پذیرفتن این نشان خودداری کردند با این حال ما تلاش کردیم و تمبر ویژه و بین المللی استاد را چاپ و در 195 کشور جهان منتشر کردیم نامه مفصل استاد به فیدل کاسترو نیز به چهارده زبان ترجمه و منتشر شده است.
با این همه جا دارد که علاقمندان و صاحب نظران رسانه ها با نشر عقاید و آراء استاد به اطلاع رسانی بپردازند . روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
این عکس ماندگار را شخصا از این استادان گرفته ام:
استادان: غلامحسین ابراهیمی دینانی، محمود فرشچیان،رضا داوری و محمد رضا حکیمی؛بزرگان فلسفه و هنر و معارف اسلامی؛ مدتی برای این گردهمایی کوچک در موزه و سرای چهره های ماندگار تلاش کردم. در کنار هم بودن کسانی که مشرب فکری متفاوتی دارند اما دوستانه «گفتگو» می کنند، زیباست. یاد استاد فرزانه محمد رضا حکیمی گرامی باد.
