بازگشت خرمگس بعید است کسی ادعای سیاست ورزی داشته باشد و رمان معروف "خرمگس" اثر به یاد ماندنی لیلیان وینیچ را نخوانده و یا به لحاظ آوازه نویسنده اش این کتاب را در کتابخانه شخصی خود نگاهداری نکند . قهرمان این داستان جوانی است بریتانیایی تبار به نام "آرتور" که در زمان سلطه اطریشیها بر ایتالیا به صورت مخفیانه با مبارزان ایتالیایی همکاری می کند

بعید است کسی ادعای سیاست ورزی داشته باشد و رمان معروف "خرمگس" اثر به یاد ماندنی لیلیان وینیچ را نخوانده و یا به لحاظ آوازه نویسنده اش این کتاب را در کتابخانه شخصی خود نگاهداری نکند . قهرمان این داستان جوانی است بریتانیایی تبار به نام "آرتور" که در زمان سلطه اطریشیها بر ایتالیا به صورت مخفیانه با مبارزان ایتالیایی همکاری می کند . حوادثی پرفراز و نشیب در بطن داستان رخ می دهد که این حوادث ، آرتور را ناگزیر به ترک ایتالیا می کند اما سالها بعد و در بحبوحه مبارزات علنی ایتالیایی ها بدون این که کسی او را بشناسد با نام مستعار "خرمگس" و در هیات یک طنزنویس سیاسی مجددا به مبارزان ایتالیایی می پیوندد . درخشان ترین نکته این رمان که خانم وینیچ آن را به شکل مرموزی در داستان خویش پنهان کرده است سیر تحول قهرمان داستان است . ️خرمگس ابتدا عمیقا مذهبی و معتقد به کلیساست اما سیر ماجراها و حوادثی که نویسنده تلویحا ان را در متن داستان خود گنجانده است موجب تنفر او از مذهب شده و آن راهب جنتلمن ، رفته رفته به یک قهرمان جذاب ، مذهب ستیز و طناز بدل می گردد . نویسنده هیچگاه شرح نمی دهد که چرا قهرمان اصلی داستان او اینچنین دچار دگردیسی شده و کدام عامل یا پدیده ، شخصیت وی را صد و هشتاد درجه متحول کرده است؟اگر چه حوادث مربوط به رمان خرمگس و شخصیت اصلی داستان هیچ شباهتی به احمدی نژاد و اقدامات این روزهای او ندارد اما از این حیث که وی با رویکرد انقلابی در ساختار نظام قد کشید و شعارهای آرمانخواهانه اش هزینه زیادی نیز بر نظام تحمیل کرد و نهایتا با جرخشی عجیب در برابر سیاست های همین نظام موضع مخالف می گیرد زمینه قیاس این دو پدیده را فراهم می کند . مواضع این روزهای احمدی نژاد از زوایای مختلفی قابل تحلیل است . گذشته از ویژگیهای روانی و شخصیتی او که آمیزه ای از وهم و جسارت است و همچنین بدون در نظر گرفتن ذات بی نظارت قدرت که موجب بروز رفتارهای دوگانه قدرتمداران در زمان ورود و خروج انان از ساختار قدرت می گردد ، می توان کنشهای سیاسی احمدی نژاد را قبل از هر چیز به ضعف و سستی نهادهای مدنی و احزاب سیاسی این روزهای ایران مرتبط دانست . ️اشتباه سیاست ورزان ایرانی و خصوصا اصلاح طلبانی که که داعیه مردم مداری را دارند این است که تصور می کنند سیاست ورزی یعنی سوار شدن بر موج مطالبات مردم و رسیدن به مناصب قدرت و انتفاع از رانتهای آن و دیگر هیچ . همین رفتارها به همراه انباشت نارضایتی مردم از شرایط حاضر که حتی کاتالیزور قابل اتکایی نیز برای تخلیه تدریجی آن متصور نیست این فرصت را فراهم کرده تا دردانه سابق نظام یک تنه بار همه احزاب سیاسی را به دوش کشیده و صدایش را در برابر نظامی که اعتبار خود را برای او خرج کرده بود بلند کند . ️فارغ از این که چه نیتی در ورای اقدامات احمدی نژاد مستتر است ، کنش های او را می توان در راستای توازن سیاسی و تلطیف هسته زمخت قدرت ارزیابی کرد . جامعه امروز ایرانی به شدت دچار شکاف و گسست سیاسی است . درز این شکاف آنقدر گشاد شده و نا امیدی از فعالان داخلی به حدی رسیده که برای قاطبه مردمی که مشکلات زندگی قامتشان را تا کمر خم کرده است راهی جز نگاه به عوامل خارجی و بازیگران بین المللی باقی نگذاشته است . ️تجربه ثابت کرده است که هر مقدار نارضایتی داخلی هم تشدید شود اما ورود عنصر بیگانه هیچگاه نتایج مثبتی برای جامعه ایران در پی نداشته و مردم ما نیز به خوبی بر این نکته واقف هستند . به نظر می رسد همین دو نکته یعنی ضعف بازیگران سیاسی داخلی و زمینه های دخالت عارضه خارجی ، بستر را برای بازگشت احمدی نژاد فراهم کرده و او نیز هوشمندانه همین زمان را برای ورود مجدد به هسته قدرت انتخاب کرده است