درباره نارضایتی‌های مردم، اصلاح‌طلبان متهم ردیف اول نیستند یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: اصلاح‌طلبان فکر می‌کنند با سکوت‌کردن مردم فراموش می‌کنند که آنها تا چه اندازه در روی کار آوردن آقای روحانی نقش داشتند.

زهره ترسایی: تجربه روی کار آمدن ۸ ساله جریانهای سیاسی در قالب دولتهای اصولگرا و اصلاح طلب در حالی به سنتی متداول در سپهر سیاسی کشور تبدل شده که مهم ترین نقد بر عملکرد دولت‌ها اعم از اصولگرا و اصلاح طلب بی توجهی به مطالبات و تشدید نارضایتی ها در جامعه بوده است، موضوعی که گفته می‌شود هم اصولگرایان و هم اصلاح طلبان در بروز آن نقش داشته اند.

کارشناسان سیاسی حیات ناکارآمد امروز جناح ها را ناشی از فاصله گرفتن از مردم می دانند و بر این باورند که این نارضایتی ها اثر مستقیم خود را در رفتار سیاسی مردم به ویژه در زمان انتخابات خواهد گذاشت.

صادق زیباکلام در گفتگو با خبرآنلاین درباره تاثیرات رفتارهای سیاسی اصولگرایان و اصلاح طلبان بر میزان امیدواری در جامعه، ضمن تاکید بر وجود نارضایتی عمیق و گسترده گفت: این نارضایتی همانند آتش زیر خاکستر است، زمانی معیار وجود نارضایتی را دانشجویان می دانستم اما امروز معیار به دبیرستانی‌ها، دهه هفتادی‌ها و حتی دهه هشتادی‌ها تغییر پیدا کرده است.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه نارضایتی‌ها را می توان ذیل سه عنوان کلی اقتصادی (بیکاری، شکاف طبقاتی و ...)، سیاسی و اجتماعی تقسیم‌بندی کرد، در تشریح نقش اصولگرایان در ایجاد نارضایتی‌ها، ادامه داد: مشکل اساسی این است که اصولگرایان به خصوص جریانات تندرو نمی خواهند بپذیرند که نارضایتی وجود دارد و زمانیکه این نارضایتی خودش را در قالب اعتصاب و اعتراض‌های صنفی نشان می دهد تندروها دو پاسخ بیشتر ندارند، نخست اینکه خارجی ها یعنی آمریکا، اسرائیل و عربستان را متهم می کنند و پای فتنه را وسط می کشند و دوم، انگشت اتهام به سمت بخش انتخابی نظام یعنی دولت ومجلس می گیرند که باید پاسخگو باشند، این گروه نمی‌خواهد به عمق نارضایتی مردم نگاه واقع بینانه‌ای داشته باشد.

وی درباره سهم اصلاح طلبان در نارضایتی های عمومی گفت: به هیچ وجه در پی تبرئه اصلاح طلبان نیستم اما واقع مطلب این است که اگر قرار بر تشکیل دادگاهی برای رسیدگی به اتهامات متهمانی که موجب نارضایتی مردم شدند باشد به طور قطع اصلاح طلبان متهم ردیف اول این دادگاه نخواهند بود.

زیباکلام افزود: سوال اساسی این است که اصلاح‌طلبان در مقایسه با اصولگرایان و بخش‌های انتصابی حاکمیت چه میزان در قدرت نقش داشتند؟ چه میزان امکانات در اختیارشان بوده که ما بگوییم حسب امکانات و سهمی که در قدرت داشته اند پاسخگو باشند.

وی با یادآروی ۵ سال و نیم فعالیت دولت دوازدهم، تصریح کرد: جدا از اینکه آقای روحانی به عنوان رئیس قوه‌مجریه چقدر قدرت داشته و چه میزان از بودجه مملکت در اختیار ایشان است یا اینکه چه میزان در تعیین سیاست خارجی نقش دارد، می‌توان گفت اگرچه اصلاح‌طلبان نقش سرنوشت سازی در انتخاب مجدد آقای روحانی در اردیبهشت ۹۶ داشتند و با وجود حمایت گسترده و بی دریغ اصلاح طلبان از آقای روحانی و در عین حال انتقادهایی که به دلیل بی توجهی به مطالبات ۲۴ میلیون وجود دارد باز هم اگر بخواهیم سهمی از نارضایتی‌ های موجود را به اصلاح طلبان نسبت دهیم به دلایلی که عرض کردم اصلاح طلبان متهم ردیف اول نخواهند بود.

زیباکلام با یادآوری شعار "اصلاح طلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا" در دی ماه سال گذشته، گفت: بر اساس مشاهدات عینی و به واسطه ارتباط مستقیم با دانشجویان عرض می‌‍‌کنم به هیچ وجه رضایت، خوش بینی، عزت و احترامی که سه سال پیش قشر تحصیلکرده و جوانان برای اصلاح طلبان قایل بودند امروز نیستند به طوریکه در نتیجه عملکرد آقای روحانی آراء اصلاح طلبان تا اندازه زیادی ریزش کرده که نمی توان آن را نادیده گرفت.

وی ایراد اصلی به اصلاح طلبان را پشت کردن به حمایت صد درصدی از روحانی خواند و تاکید کرد: واقعیت آن است که اصلاح‌طلبان باید قرص و محکم به حمایت از روحانی ادامه داده و همچنان از رفتار سیاسی خود در اردیبهشت ۹۶ دفاع کنند ضمن اینکه به جامعه توضیح دهند که در صورت عدم حمایت از روحانی کشور مجدد به دست جریانی می‌افتاد که از سال ۸۴ تا ۹۲ با سیاست های خود کشور را درگیر بلاهایی کرد.

زیباکلام تصریح کرد: واقع امر این است که بین آقای روحانی که امروز به مطالبات پشت کرده و قوه مجریه‌ای که در سال ۸۴ تا ۹۲ با سیاست‌های خود کشور را با مشکلات جدی روبرو کرد، به یقین می گویم که ما باید آقای روحانی را انتخاب می کردیم اما در عین حال معتقدم انتقاد به اصلاح طلبان وارد است چون سکوت کرده و از مواضع خود دفاع نمی‌کنند. اصلاح طلبان فکر می کنند با سکوت کردن مردم فراموش می کنند که آنها تا چه اندازه در روی کار آوردن آقای روحانی نقش داشتند.

وی تاکید کرد: اصلاح طلبان به جای سکوت کردن باید با یک دست از روحانی حمایت کرده و با دست دیگر با تمام وجود از روحانی انتقاد کنند. متاسفانه اصلاح طلبان این استراتژی را در دولت دوم آقای روحانی به کار نبردند در حالیکه با اجرای این سیاست می‌توانستند هم از عملکرد خود در برابر مردم دفاع کنند و هم با انتقاد از روحانی، ایشان را به سمت برآوردن مطالبات ۲۴ میلیون هدایت کنند.

ضعف استراتژی اصلاح طلبان از ۹۶ به بعد

زیباکلام ادامه داد: به دلیل ضعف استراتژی اصلاح طلبان از سال ۹۶ به بعد، تردید جدی دارم که کسر قابل توجهی از پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان که در سال ۹۴ پای صندوق های رای حاضر شدند سال آینده در انتخابات مجلس دهم شرکت کنند.

وی وظیفه اصلاح‌طلبان برای ایجاد امیدواری در جامعه دشوار توصیف کرد وگفت: باید برای مردم و افرادی که با صندوق‌های رای قهر کرده اند تشریح کنیم که گاهی پیشرفت به معنای این است که عقبگرد نداشته باشیم، موضوعی که متاسفانه در سال ۸۴ تا ۹۲ اتفاق افتاد. باید به مردم گفته شود درست است که با روحانی از سال ۹۶ به بعد پیشرفت چندانی نداشتیم اما حواسمان باشد که عقبگرد هم نکردیم.

زیباکلام بزرگترین نقطه ضعف اصلاح طلبان را نداشتن ارتباط و دیالوگ با مردم خواند و ادامه داد: متاسفانه اصلاح طلبان فقط بین خودشان دیالوگ دارند یعنی بین شورای هماهنگی و شورای عالی اصلاح طلبان، بین آقایان حجاریان، علوی تبار، زیدآبادی، مصطفی تاجزاده، محمدرضا تاجیک و ....

این استاد دانشگاه تاکید کرد: ما میان مردم نرفیتم تا توضیح دهیم مشکلات چیست، ما باید این توضیحات را به مردم بدهیم که از یکصد تومن درآمد کل کشور چه میزان به دست قوه مجریه می رسد؟ چقدر از تصمیمات کلان و مهم کشور در اختیار قوه مجریه یا حتی در مجلس است؟ اینها کارهایی است که اصلاح طلبان باید بکنند و متاسفانه نمی کنند.