6:35 PM
     صفحه نخست          اساسنامه و مرامنامه حزب          آلبوم عکس       عضویت در حزب         آرشیو مطالب       جستجوی مطلب           پیوند ها          تماس با ما 
 یادداشت سر دبـیـر
  چه " اسفندها " دود کردیم برای .....

اگر نوروز با دعای " یا مقلب القوب و الابصار " آغاز می شود مگر غیر از این است که رمضان نیز با " قلوب و الابصار " آدمیان سروکار دارد و اگر قلبی در این ماه منقلب و متحول نشود روزه او غیر از گرسنگی و تشنگی جسم ثمری ندارد و عادتی می شود از جنس سایر عادات بشری که قیصرشعر ایران مرحوم امین پور به درستی می گوید: تمام عبادات ما عادات ماست ای کاش به بی عادتی " عادت " کنیم. اگر " محول و الحال " نباشد حال ما چه فرقی با گذشته می کند؟

 اخبار عمومی
سایت اصولگرا درباره ماجرای درمانگاه قم: آن خانم و روحانی با هم مصالحه کردند/ اولین کسی که مردم را به تصویربرداری از یکدیگر دعوت کرد "مصی علینژاد" بود
همتی خطاب به رئیسی : با جراحی اقتصادی ، تورم سه رقمی ایجاد کردید
حملات تند هفته‌نامه سپاه به خاتمی ؛ کهولت سن درایت او را از بین برده، با جریان رادیکال همسو شده
نماینده مجلس: فقر و کاهش قدرت خرید مردم را در شب عید می‌بینیم / وضعیت آشفته ارز و رهاشدگی بازار، مردم را نگران کرده
رییس گروه اقتصادی دفتر رهبری: 1.8 میلیون نفر هیچ راهی برای کسب درآمد ندارند
نامه روحانی به شورای نگهبان : ضمن خودداری از کلی گویی ، مستندات ردصلاحیت بنده را ارائه دهید
احمد خاتمی : برخی مشکلات کنونی کشور در مدیریت آقایانی رخ داده که در انتخابات مشارکت نکردند
نماینده مجلس : در دولت تخصصی وجود دارد که هر روز مردم را ناراضی کنند
جزئیات جدید لایحه حجاب؛ جریمه دیده شدن ساق پا و گردن هم ۳ میلیون است؟
واکنش رسایی به پویش فارس برای رد اعتبارنامه‌اش؛ این طلبه ازاین ادا و اطوار‌ها نمی ترسد
رکوردشکنی یک نماینده مجلس
فائزه هاشمی از زندان به مرخصی آمد
وزارت اطلاعات : انهدام بزرگترین شبکه‌ سازمان یافته‌ قمار و شرط‌بندی
آیت الله جوادی آملی: مملکت را کمیته امدادی نمی‌شود اداره کرد / هر کس باید در کنار سفره خودش بنشیند
عباس عبدی : مالیات های بعضا عجیب برای پر کردن کمبودهای دولت
محاکمه 2 پسر معاون اول قوه قضائیه به اتهام نفوذ و پولشویی
آیا «قالیباف» رئیس می ماند؟ / خالص ساز‌ها از قالیباف هم عبور کرده اند
آیا «قالیباف» رئیس می ماند؟ / خالص ساز‌ها از قالیباف هم عبور کرده اند
روایت حسین کروبی از آخرین وضعیت جسمانی پدرش
میشل اوباما کاندیدا نمی شود
روزنامه هم میهن: حکم شروین حاجی پور در جهت تحقیر بود نه مجازات
حمید رسایی : پیام روشن انتخابات ۱۱ اسفند، مطالبه تغییر و تحول بود/ تغییر و تحول را باید در تغییر هیأت رئیسه مجلس نشان دهیم
کیهان : مشارکت انتخاباتی کاهش یافت، اما تقصیر روحانی بود
مرعشی : این انتخابات هیچ پیروزی نداشت ؛ اقوام جایگزین احزاب شدند
عباس عبدی : دولت ادعا می‌کند اقتصاد کشور رشد ۵ درصدی دارد؛ پس چرا برای افزایش دستمزدها می‌گویید پول ندارید؟
مالک هتل های اسپیناس: میرسلیم، 8 سال سنگ انداری کرد
سخنگوی سپاه : رسانه ها انتخابات را پایان یافته تلقی کنند/ سرمایه‌های قبلی خود را تخریب نکنیم
واکنش ضرغامی به حکم شروین حاجی پور : چه خوب که شهید مطهری بین ما نیست
آذر منصوری : متولیان کشور تا دیر نشده صدای اکثریت را بشنوند و شیوه حکمرانی را اصلاح کنند
وزیر کشور: میزان آرای باطله 8 درصد است
علی مطهری بیانیه داد: می‌دانستیم اکثر هواداران ما در انتخابات شرکت نمی‌کنند
کنایه تلخ زیدآبادی به اصولگرایان ؛ اگر نرخ مشارکت ۲۰ درصد هم می‌شد، باز هم اعلام جشن و پیروزی می‌کردند
آیت‌الله امامی کاشانی درگذشت
محمدباقر نوبخت بعد از شکست در انتخابات رشت: آمدم، نیامدید، برگشتم!
خبر جدید از شمارش صندوق‌ها در تهران: نبویان با فقط 342 هزار رأی اول است/ رسایی و ثابتی دوم و سوم
ثبت احوال : شناسنامه رای دهندگان در انتخابات مهر زده نمی‌شود، اما سابقه رای فرد ثبت می‌شود / با مدارک هویتی گواهینامه هم می‌توان رای داد
تولیت آستان قدس رضوی: روحانیت هیچ وظیفه ای ندارد که عمامه و لباس امام زمان(عج) را خرج اشتباهات برخی مسئولان کند
«میشل اوباما» گزینه نامزد جانشین بایدن
پیشنهاد حسین انتظامی به دولت رئیسی برای انتشار نتایج انتخابات به تفکیک صندوق‌ها
لیست نهایی و مشترک "شورای ائتلاف" و "جبهه پایداری" برای انتخابات مجلس دوازدهم + اسامی
 گفتــگو
واکنش پزشکیان به اظهارات نماینده اصفهان در مورد کسر جریمه بی حجابی از حساب مردم: به همین خیال باشید تا درست شود!
گفت‌وگو با آیت‌الله مسعودی خمینی رفتار زشت طلبه در درمانگاه قم را به حساب همه روحانیون نگذارید
جعفرزاده: فاجعه است که برخی منتخبان مجلس آینده زیر ۱۰ هزار رأی آورده‌اند
متن کامل مصاحبه ظریف : روابط خارجی ما نامنسجم است/ فقط دعوای میدان و دیپلماسی نیست
جهانگیری : تصور می‌کنند اگر شعار دهند که « ما می‌توانیم » اوضاع درست می‌شود!
پورمحمدی: شاید باهنر رئیس مجلس آینده باشد
تاکید پزشکیان و مطهری بر تشکیل ائتلاف میانه‌روها و اثرگذاری فراکسیون اقلیت
نماینده مجلس : قیمت دلار بالا می‌رود، گوشت ۶۰۰ هزار تومان را رد کرده اما کسی پاسخگو نیست
هاشمی طباء: قالیباف رئیس جمهوری بهتر از رئیسی نمی‌شد
سردار علایی: آمریکا وارد جنگ با ایران نمی‌شود

کد مطلب 21577           تاریخ ارسال : 1397/09/19                         نسخه چاپی
اعتراضات فرانسه و ايران

اعتراضات گسترده مردم فرانسه تحت عنوان «جليقه‌زردها» موجب شد كه ماكرون رييس‌جمهور اين كشور از سياست خود درباره افزايش ماليات سوخت عقب‌نشيني كند و آن را به تاخير اندازد. ولي اين اعتراضات واجد نكته‌اي براي ما ايرانيان بود.


به اين معنا كه برخي فعالان سياسي به دو موضوع معترض بودند و نقد داشتند؛ اول اينكه چرا تحليلگران ايراني يا رسانه‌هاي خارجي چنين تظاهراتي را عامل بي‌ثباتي و خواست مردم براي تغيير ساختار حكومت فرانسه نمي‌دانند، ولي اگر تظاهرات مشابهي در ايران شود، فوري برداشت مي‌شود كه كار حكومت تمام است و مردم عليه حكومت هستند و...

در حالي كه تظاهرات مشابه و حتي شديدتر در فرانسه را معطوف به اعتراض عليه سياست خاص و محدود معرفي مي‌كنند و آن را به كل ساختار تعميم نمي‌دهند.

نكته دوم اينكه چرا كنشگران ايراني يا رسانه‌هاي جهاني نسبت به اعمال خشونت پليس در مواجهه با اعتراض‌كنندگان در ايران و فرانسه دوگانه موضع مي‌گيرند. اين رفتار را در هر اندازه‌اي در ايران محكوم مي‌كنند ولي در فرانسه آن را طبيعي و جزو وظايف پليس مي‌دانند؟ آيا اين رفتار و تحليل‌ها دوگانه است؟ اگر دوگانه است عامل و ريشه آن چيست؟ اين موضوع خوبي است براي تحليل مساله ايران.

آنان كه منتقد اين نكته هستند كه چرا تحليلگران و روشنفكران؛ اعتراضات ايران را با خواستي راديكال همراه مي‌دانند ولي موارد مشابه يا حتي بدتر در فرانسه را پديده‌اي به نسبت عادي مي‌دانند؟

به نظر بنده ريشه اين اعتراض و نقد را بايد متوجه رفتار ساختار سياسي كرد، زيرا چنين برداشتي از اعتراضات را در عمل نحوه مواجهه نگاه امنيتي با آن رواج مي‌دهد. آنان هستند كه كوچك‌ترين حركت اعتراضي را به رسميت نمي‌شناسند يا اجازه برگزاري قانوني آن را نمي‌دهند. حتي سال گذشته و پس از رويدادهاي دي‌ماه، همه جناح‌ها و مسوولان حداقل به صورت شفاهي اتفاق نظر داشتند كه حق اعتراض به رسميت شناخته شود. بعد هم دنبال پارك و بوستان گشتند!! و مثل وضعيت پاركينگ‌ها در تهران جايي پيدا نكردند و سپس همه ‌چيز به فراموشي سپرده شد.

نمونه‌هاي ديگري هم هست. امنيتي كردن جمعيت‌شناسي و محيط زيست و امثال آن. يا پرداخت ۳۰هزار ميليارد تومان بي‌زبان مردم به كساني كه هيچ حقي از بودجه دولت نداشتند و بيشتر به اين دليل پرداخت شد كه مبادا صاحبان سپرده در موسسات غيرمجاز به صورت ناگهاني وارد خيابان شوند و اگر مي‌شدند هم اتفاق خاصي رخ نمي‌داد. متاسفانه امنيتي كردن اين رفتارهاست كه چنان تحليل‌هاي راديكالي را از حوادث ايران اعتبار مي‌دهد.

همچنين الان در فرانسه اين اعتراضات هست، نه كسي مانع انتشار عكس و خبري مي‌شود و نه دولت فرانسه آن را اقدامي امنيتي يا توطئه بيگانه معرفي مي‌كند، حتي اگر هم بخواهد چنين كند براي خودش بد مي‌شود. ولي در اينجا تهيه اخبار از اين رويدادها و انتشار آنها راحت نيست چون برداشت امنيتي از آنها وجود دارد. به علاوه اين اخبار در رسانه رسمي چنان بي‌اهميت جلوه داده مي‌شود كه گويي هيچ اتفاقي نيفتاده. همه اينها ماجرا را امنيتي مي‌كند.

البته اين يك وجهه ماجراست. از زاويه ديگر مخالفان نظام نيز مي‌كوشند هر اتفاقي را به نحوي در جهت تاييد خودشان تفسير و تحليل كنند. مثل برخي نويسندگان چپ كوشيدند كه در اعتراضات اخير نيشكر هفت‌تپه، افكار و عقايد خود را به خواست كارگران تعميم دهند. بنابراين تعمدي هم در بيان اين نوع تحليل‌هاي راديكال از حوادث هست تا آنها را نشانه‌اي دال بر تاييد عقايد راديكال خود معرفي كنند، ولي فراموش نكنيم كه همين افراد نيز جزو اين كشور هستند و به ميزاني كه از دايره سياست بيرون انداخته شده‌اند، آنان هم خواه‌ناخواه در مسير بيان اين‌گونه تحليل‌ها قرار خواهند گرفت. بنابراين نفس اينكه بخش قابل توجهي از روشنفكران و تحليلگران چنين برداشتي از اعتراضاتي محدود دارند، حتي اگر اشتباه هم باشد، نشانه فاصله زياد آنان از عرصه سياست است در واقع به نوعي نتيجه حذف آنان از سياست و عرصه عمومي است.

مشكل و ايراد دوم اين بود كه چرا اين افراد اقدامات پليس در ايران را خشونت دانسته و محكوم مي‌كنند ولي در برابر اقدامات مشابه در غرب سكوت پيشه مي‌كنند؟ يا چرا رسانه‌هاي جهان در اين زمينه رفتاري دوگانه دارند؟ ابتدا بايد گفت كه در دوگانه بودن رسانه‌ها و رفتارهاي غربي‌ها شك و ترديدي نبايد داشت. موارد آن از جمله درباره اسراييل و ايران زياد است. در اين يادداشت مجال بحث جزييات آنها نيست. ولي چرا روشنفكران چنين رفتاري دارند، آيا اين رفتار آنان نيز دوگانه است يا خير؟ بايد گفت كه نه لزوما، زيرا ما در درجه اول در برابر جامعه و مردم و حكومت خودمان مسووليت داريم. به علاوه محكوم نكردن به معناي تاييد كردن نيست. اتفاقا اعتراض منتقدان حكومت واردتر است كه چرا اصولگرايان و حكومت كه اين كارها را در فرانسه محكوم مي‌كنند در ايران تعابير ديگري را بر اعتراض‌كنندگان بار كرده و از برخورد با آنان حمايت هم مي‌كنند؟ البته مساله اول نيز بر اين مشكل تاثير دارد، زيرا خشونت پليس را در دو زمينه گوناگون تحليل كرده و از آن دو معناي متفاوت برداشت مي‌كنند. يكي براي برقراري نظم قانوني و ديگري براي حفظ قدرت حاكم. راه‌ حل رفع اين دو نكته به ظاهر متناقض؛ آزاد كردن حق اعتراض و انتشار اخبار آن و نيز برچسب امنيتي نزدن به رفتارهاي معترضان و ديگران است.

عباس عبدي
نظرات خوانندگان


نام ارسال کننده  
متن  
     

کلیه حقوق و مطالب وبسایت متعلق به ساحت کرمانشاه می باشد                  کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است             طراحی و پیاده سازی : : شرکت داده پردازان ستاره صبح غرب