|
خ
در تاریخ
1
/7
/
1396
در ساعت
18
:
6
متن زیر را ارسال کرده است |
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
هاشمي مظلوم در قبال بد خواهانت فقط مي توان گفت:
سنگ بد گوهر اگر کاسه زرین شکند قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود.
براي آن فقيد مظلوم علو درجات را از خداوند منان خواستارم آمين
|
|
خ
در تاریخ
1
/7
/
1396
در ساعت
8
:
6
متن زیر را ارسال کرده است |
مام سجاد (علیه السلام) می فرماید: روز قیامت خداوند متعال به بعضی از بندگانش می گوید: آیا شکر فلان کس را به جای آوردی عرض می کند: پروردگارا! من شکر تو را به جای آوردم، خداوند می فرماید: چون شکر او را به جا نیاوردی شکر مرا هم به جا نیاورده ای! سپس افزود “أَشْکَرُکُمْ لِلَّهِ أَشْکَرُکُمْ لِلنَّاس”؛ شکرگزارترین شما در پیشگاه خدا کسی است که از نعمت ها و زحمات مردم بیشترین قدردانی و شکرگزاری را به عمل آورد. (الکافی، ج 2، ص 99، بَابُ الشُّکْرِ، ح 30)
*** منبع: پایگاه حوزه :از نشانه های ایمان در وهله اول سپاسگزاری و شکر نسبت به خداوند است که مظهر لطف و بخشش بوده و با نعمتهای فراوان مخلوقاتش را به بندگی و اطاعت از خویش فرمان داده است. در مرتبه دوم تشکر از کسانی که راه رسیدن به نعمات الهی را هموار نموده و واسطه این فیض شده اند وظیفه ای است که مورد سفارش خدا و اولیاء دین میباشد که: «من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق» هر کس در مقابل احسان و نیکی بندگان خداوند شکرگزاری نکند خدا را شکر نگفته است. بنابراین اگر در جامعه روحیه تشکر و قدردانی از انسانهای خیّر، مبتکر و خلّاق از بین برود، گرایش به فعالیتهای مثبت و سازنده کمرنگ شده و دلسردی و خمودگی جای آن را خواهد .
حال کاربران گرامی بنظر شما رفتار بعضی از مؤمنین در برابر آن حجم فداکاری و از خودگذشتگی هاشمی بزرگ و صبور با این کلام چه توضیحی دارد.
|
|
خ
در تاریخ
31
/6
/
1396
در ساعت
23
:
23
متن زیر را ارسال کرده است |
مردان خدا پرده پندار دريدند
يعني همه جا غير خدا يار نديدند
هر دست که دادند از آن دست گرفتند
هر نکته که گفتند همان نکته شنيدند
يک طايفه را بهر مکافات سرشتند
يک سلسله را بهر ملاقات گزيدند
يک فرقه به عشرت در کاشانه گشادند
يک زمره به حسرت سر انگشت گزيدند
جمعي به در پير خرابات خرابند
قومي به بر شيخ مناجات مريدند
يک جمع نکوشيده رسيدند به مقصد
يک قوم دويدند و به مقصد نرسيدند
فرياد که در رهگذر آدم خاکي
بس دانه فشاندند و بسي دام تنيدند
همت طلب از باطن پيران سحرخيز
زيرا که يکي را ز دو عالم طلبيدند
زنهار مزن دست به دامان گروهي
کز حق ببريدند و به باطل گرويدند
چون خلق درآيند به بازار حقيقت
ترسم نفروشند متاعي که خريدند
کوتاه نظر غافل از آن سرو بلند است
کاين جامه به اندازه هر کس نبريدند
مرغان نظرباز سبک سير فروغي
از دام گه خاک بر افلاک پريدند
|
|
خ
در تاریخ
31
/6
/
1396
در ساعت
20
:
23
متن زیر را ارسال کرده است |
گنج زری بود در این خاکدان / کو دوجهان را به جوی می شمرد
روحش شاد و راهش پررهرو باد و چه الگوی قوی ای بود برای بی اعتنایی به بدخواهان کج اندیش و جاهل
|
|
شهروند
در تاریخ
31
/6
/
1396
در ساعت
8
:
21
متن زیر را ارسال کرده است |
یاد آن سردار بزرگ دوران بخیر
|
|